The Glorious Prophet Elias (Elijah)

Elias of great fame was from Thisbe or Thesbe, a town of Galaad (Gilead), beyond the Jordan. He was of priestly lineage, a man of a solitary and ascetical character, clothed in a mantle of sheep skin, and girded about his loins with a leathern belt. His name is interpreted as "Yah is my God." His zeal for the glory of God was compared to fire, and his speech for teaching and rebuke was likened unto a burning lamp. From this too he received the name Zealot. Therefore, set aflame with such zeal, he sternly reproved the impiety and lawlessness of Ahab and his wife Jezebel. He shut up heaven by means of prayer, and it did not rain for three years and six months. Ravens brought him food for his need when, at God's command, he was hiding by the torrent of Horrath. He multiplied the little flour and oil of the poor widow of Sarephtha of Sidon, who had given him hospitality in her home, and when her son died, he raised him up. He brought down fire from Heaven upon Mount Carmel, and it burned up the sacrifice offered to God before all the people of Israel, that they might know the truth. At the torrent of Kisson, he slew 450 false prophets and priests who worshipped idols and led the people astray. He received food wondrously at the hand of an Angel, and being strengthened by this food he walked for forty days and forty nights. He beheld God on Mount Horeb, as far as this is possible for human nature. He foretold the destruction of the house of Ahab, and the death of his son Ohozias; and as for the two captains of fifty that were sent by the king, he burned them for their punishment, bringing fire down from Heaven. He divided the flow of the Jordan, and he and his disciple Elisseus passed through as it were on dry land; and finally, while speaking with him, Elias was suddenly snatched away by a fiery chariot in the year 895 B.C., and he ascended as though into heaven, whither God most certainly translated him alive, as He did Enoch (Gen. 5:24; IV Kings 2: 11). But from thence also, after seven years, by means of an epistle he reproached Joram, the son of Josaphat, as it is written: "And there came a message in writing to him from Elias the Prophet, saying, Thus saith the Lord God of David thy father, Because thou hast not walked in the way," and so forth (II Chron. 21:12). According to the opinion of the majority of the interpreters, this came to pass either through his disciple Elisseus, or through another Prophet when Elias appeared to them, even as he appeared on Mount Tabor to the disciples of Christ (see Aug. 6).

Tήν 20^η Ιουλίου εορτάζωμε και τιμούμε την μνήμη του ενδόξου Προφήτη Ηλια τού Θεσβίτη.  Εζησε καί εδρασε ο προφήτης Ηλίας σε μιά περίοδο μεγάλης πολιτικής καί θρησκευτικής  ακαταστασίας. Οι δώδεκα φυλές τού Ισραήλ ειχαν διαιρεθή σε δυο βασίλεια το Νότιο καί τό Βόρειο. Τό Νότιο με τίς φυλές του Ιούδα και Βενιαμίν  καί τό Βόρειο με τις αλλες δέκα φυλές. Τα δύο αυτά βασιλεια ευρίσκοντο σε  συνεχή πόλεμο μεταξύ των. Και δεν εφθανε αυτό, προστέθηκε η ειδωλολατρική λατρεία του Βάαλ. Το Νότιο Βασίλειο μέ προτέουσα τήν Ιερουσαλήμ παρέμεινε πιστό στον αληθινο Θεό.  Το δε Βόρειο  με βασιλέα τον Αχααβ 854-873 πχ  ξέφυγε απο τη λατρεία του αληθινού Θεού και ησπάσθη τήν  ειδωλολατρία. Η  Σαμάρεια η προτεύουσα του Βορείου βασιλείου  ειχε γεμίσει απο ναούς ντροπής και ασεβείας. Η  Αγία Γραφή περιγράφει  οτι «ο Αχαάβ επραξε πονηρά και εξέβριζε το Θεό» (Γ΄βασιλειων 16.30)

Σέ αυτά τα δύσκολα χρόνια του Ισραηλιτικού λαού  παρουσιάζεται ο Ηλίας ο Θεσβίτης, Υψώνει τη φωνή του  στον βασιλέα Αχαάβ και του αναγγέλει τη θεία τιμωρία, ότι πρόκειται να τιμωρήσει ο Θεός το λαό του γι’ αυτό το παραστράτημα που οδηγεί τό λαό του Θεού. Οτι για τα χρόνια πού ακολουθούν δεν θα δώσει βροχή ο Θεός  πάνω στη γη, έως ότου ο λόγος του προφήτη λύσει την ξηρασία και ανυδρία. « Και΄ειπεν Ηλιού ο  δυνάμεων ο θεός Ισραήλ, ω περέστην ενώπιον αυτού, ει έσται τα έτη ταύτα δρόσος και υετός, ότι η μη δια στόματος λόγου μου.» ( Γ' Βασιλειών, 17.1). Αφού ανακοίνωσε αυτά ο Ηλίας στον Βασιλέα Αχαάβ, έφυγε και πήγε και εμεινε κοντά στον χείμαρρο Χορράθ, λατρεύοντας το Θεό πίνοντας το νερό του χειμάρρου και τρεφόμενος με άρτο κρέας πού του έφερναν πρωί και βράδυ τα κοράκια.

Η ξηρασία συνεχιζόταν πάντα ειχαν ξηραθεί. Οι ανθρωποι και τα ζώα πέθαιναν μή έχοντα φαγητό και   νερό. Η πηγή του χειμάρου πού ο Ηλίας επερνε νερό εξυράνθη. Ετσι αναγκάστηκε ο Ηλιας μέ εντολή Κυρίου να ζητήσει αλλού κατοικία.«Και εγένετο ρήμα Κυρίου προς Ηλιού: ανάστηθι και πορεύου εις Σαρεπτά της Σιδωνίας ιδού εντέταλμαι εκεί γυναικί χήρα του διατρέφειν σε» (Γ Βασιλειών, 17.7-24) Φευγει λοιπον Ο Ηλιας γιά τα Σαρεπτά  ης Συδωνίας. Εκει τον φιλοξένησε η χείρα γυναίκα. Στο χρονικό αυτό διάστημα που τόν φιλοξενούσε η γυναίκα απέθανε το παιδί της. Ο Ηλίας λυπηθείς την γυναίκα προσευχήθη και ανάστησε το νεκρό παιδί της

Μετά από τρία χρόνια ξηρασίας και ανυδρίας, και πάλιν κατ’έντολή Κυρίου πέρνει το δρόμο πρός τόν βασιλέα Αχααβ να τού πεί αυτή τή φορά οτι ο θεός θά δώση βροχή, αν ο βασιλέας ακούση την εντολή τού προφήτη. Ο Αχαάβ μη εχοντας αλλη διέξοδο ακουσε και δέχτηκε τήν αγγελία τού Προφήτη Ηλία.

Κάλεσε λοιπόν ο Αχαάβ στο  Καρμήλιο ορος τους ψευδοπροφήτας του Βάαλ οπως τού υπέδηξε ο Πρροφήτης Ηλίας. Κατόπιν απευθύνθη ο Ηλιας καί είπε στούς συγκενρωμένους. Αφού προσευχηθούμε ο καθένας στό θεό του, οποιος θεός,   στείλη φώτια να καύση τό ολοκαύτωμα εκείνος είναι αληθινός θεός. Ετσι προσευχήθηκαν πρώτον ολοι οι ψευδοπροφήτες του Βααλ χωρίς  αποτέλεσμα. Ειρθε καί η σειρά τού Προφητη Ηλία. Υψώσας τάς χείρας ο προφήτη καί ειπε «επάκουσόν μου κύριε οτι σύ ει Κυριος ο Θεός» ( Γ΄Βασιλειων 18. 36-38) καί αμεσως επεσε φωτιά καί εκαυσε τά ολοκαυτώματα. Αμέσως ολοι οι παρόντες εφώναξαν. «Αληθώς  Κυριος ο Θεός αυτός ο Θεός» (Γ Βασιλειων 18.39)

Ας τιμήσωμε λοιπόν τη μνήμη τού αγίου αναπέμποντας ευχάς καί παρακλήσεις  στο  Θεό  δια τών ευχών τού Αγίου Προφητη Ηλια νά μάς εχει καί νά μάς κρατά πάντα κοντά του  καί νά μεσολαβήσει καί γιά μάς σήμερα  οπως μεσολάβησε στόν βασιλέα Αχαάβ. 

Apolytikion of Prophet Elias in the Fourth Tone

The incarnate Angel, the Cornerstone of the Prophets, the second Forerunner of the Coming of Christ, the glorious Elias (Elijah), who from above, sent down to Elisha the grace to dispel sickness and cleanse lepers, abounds therefore in healing for those who honor him.

Kontakion of Prophet Elias in the Second Tone

O Prophet and foreseer of the great works of God, O greatly renowned Elias (Elijah), who by your word held back the clouds of rain, intercede for us to the only Loving One.

Source: Greek Orthodox Archdiocese of America, http://www.goarch.org/chapel/saints/364.